Fotorezystor

Fotorezystor - elektroniczny element światłoczuły, którego rezystancja zmienia się pod wpływem oświetlenia, niezależnie od kierunku przyłożonego napięcia. Strumień światła padający na fotorezystor powoduje zwiększenie przepływającego prądu (spadek jego rezystancji). Wartość tego prądu zależy od intensywności oświetlenia, 

Parametry

• prąd fotoelektryczny - prąd będący różnicą całkowitego prądu płynącego przez fotorezystor oraz prądu płynącego przez element przy braku oświetlenia (tzw. prądu ciemnego).
• czułość widmowa - zależność rezystancji od natężenia oświetlenia.
• rezystancja fotorezystora - zależna od jego wymiarów i rezystywności półprzewodnika.
• współczynnik n - stosunek rezystancji ciemnej do rezystancji przy określonym natężeniu oświetlenia (50 lx).

Budowa

Fotorezystory wykonuje się z materiałów półprzewodnikowych (krzem, siarczek ołowiu, selenek ołowiu, antymonik indu, siarczek kadmu). Od rodzaju materiału zależy zakres widmowy odbieranego promieniowania, to znaczy zakres długości fal, w którym mieści się czułość fotorezystora.

Fotorezystory wykonuje się najczęściej z półprzewodnikowych warstw monokrystalicznych lub polikrystalicznych napylonych na podłoże wykonane z izolatora (np. szkła). Materiał półprzewodnikowy posiada dwa wyprowadzenia (elektrody). Całość zamknięta jest w obudowie chroniącej przed uszkodzeniami i warunkami panującymi na zewnątrz (np. niskie temperatury). W obudowie znajduje się okienko, przez które na materiał światłoczuły padają fotony. 

Zastosowania

• systemy przeciwpożarowe
• urządzenia dokonujące pomiarów temperatury
• detekcja strat ciepła